How much could you ask for?
|
|
How much could you ask for? |
Το πιο ωραίο πάρτυ της ζωής μου (χωρίς καμμία αμφιβολία) το πέρασα στις 2 Νοεμβρίου του 2001, την ημέρα των γενεθλίων μου. Ήμουν πολύ χάλια ψυχολογικά και εκείνο το πάρτυ με "έστειλε" πραγματικά στον παράδεισο...
Μέχρι την Πέμπτη που πέρασε... (14 Οκτωβρίου 2004)
1η ημέρα
Πέρασα μια κόλαση μέχρι να κλείσουν αυτές οι συναυλίες και πρέπει να ευχαριστήσω τον Σαββα και την Kazan dB που βοήθησε για να γίνει αυτές οι συναυλίες πραγματικότητα.
Κόλαση βέβαια πέρασαν και ο Tommy Stinson και ο Joe Reineke (Alien Crime Syndicate, φοβερό συγκρότημα, ψάξτε το) μέχρι να έρθουν στην Ελλάδα οπότε είμαστε πάτσι...
Πρέπει να ομολογήσω ότι ο τύπος είναι και γαμώ τα άτομα. Παρ'όλο που έχασε την πτήση από το Λονδίνο και έφτασε στις 1 μετά τα μεσάνυχτα, βγήκε στην σκηνή του Dizzy Rock Bar και έδωσε και γαμώ τις συναυλίες.
Κάποιοι περίμεναν να παίξει τραγούδια των GN'R και όταν έμαθαν ότι δεν θα γίνονταν αυτό από τον Tommy απογοητεύτηκαν και έφυγαν. Αυτοί έχασαν...
Η συναυλία πήγε πολύ ωραία και ήρθαν περίπου 120 άτομα. Με το που βγήκε ο Tommy στην σκηνή, του τραγούδησε όλο το μαγαζί Happy Birthday (αφού είχαν περάσει μόλις λίγες μέρες απ'τα γενέθλια του) και του βγάλαμε την τούρτα που του είχαμε ετοιμάσει.
Ο ίδιος ο Tommy μου αποκάλυψε αργότερα ότι άλλα περίμενε και άλλα βρήκε στην Ελλάδα. Τρελάθηκε με τα όσα πέρασε και η αρχή έγινε με την τούρτα που βλέπετε...
Η βραδιά κύλησε τέλεια και μετά από αρκετά ποτά ο Tommy πήγε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση και ο Joe βγήκε στα μπαράκια της πόλης. Στο Berlin κάποια κοπέλα του είπε πως "προσέβαλλε τους Έλληνες με κάποιο σχόλιο στην σκηνή". Αν διαβάζει η συγκεκριμένη κοπέλα το κείμενο αυτό, ο Joe μου είπε πως είπε απλά κάτι αστείο με καμμία πρόθεση να προσβάλλει κανέναν αλλά ακόμη και αν την προσέβαλλε, ζητάει συγγνώμη.
2η ημέρα
Την επόμενη μέρα έπρεπε να ταξιδέψουμε με το τραίνο στην Αλεξανδρούπολη. Είμασταν αρκετά τυχεροί γιατί είχαμε κλείσει πρώτη θέση και πιάσαμε μια κουκέτα μόνοι μας αφού το τραίνο ήταν ψιλο-άδειο.
Κάναμε ατελείωτες συζητήσεις στο τραίνο για απίστευτα πράγματα και έπαθα πλάκα με την εμπιστοσύνη που μου έδειξε ο Tommy για θέματα που γνωρίζουν ελάχιστοι άνθρωποι. Αυτή η εμπιστοσύνη είναι που με έκανε να μην του ζητήσω συνέντευξη αφού όσα λέγαμε ήταν off the record. Δεν ήθελα να του περάσει απ' το μυαλό ότι θα γράψω κάτι στο site ή ότι θα τα πώ στο κόσμο.
Έτσι λοιπόν, μην περιμένετε να δείτε συνέντευξη (όπως έγραψα στο Editorial) ή να μάθετε αποκλειστικά νέα. Ζητώ συγγνώμη γι'αυτό αλλά ορισμένες φορές είναι καλύτερα να μην ζητάς πολλά γιατί χάνεις και τα λιγά (που κατέληξαν να είναι πάρα πολλά...)
Ο Joe έβγαζε ασταμάτητα φωτογραφίες, με την ψηφιακή μου φωτογραφική, πάνω στο τραίνο. Τώρα που τις είδα, μπορώ να πώ με σιγουριά ότι είναι καλός φωτογράφος...
Μετά από 5 ώρες φτάσαμε στην Αλεξανδρούπολη απ' όπου μας παρέλαβαν τα παιδιά του On Stage. Μας πήγαν για φαγητό (το οποίο ήταν απίστευτα καλό) και μετά για λίγη ξεκούραση στο ξενοδοχείο.
Πρέπει σ'αυτό το σημείο να πώ ότι όλα τα παιδιά του On Stage είναι και γαμώ... Μας φέρθηκαν τέλεια και περάσαμε απίστευτα καλά. Αλλά πολλές λεπτομέρειες δεν χρειάζεται να πώ και δεν κάνει κιόλας...
Σειρά είχε το sound check (που την προηγούμενη νύχτα δεν έγινε λόγω του ότι ο Tommy και ο Joe έφτασαν πολύ αργα. Όλα πήγαν καλά αφού τα παιδιά στην Αλεξανδρούπολη είχαν φροντίσει για τα πάντα. Ο Tommy και ο Joe έμειναν πολύ ευχαριστημένοι από τον ήχο.
Αφού τέλειωσε το sound check πήγαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση, μιας και το μαγαζί άνοιγε στις 23:30. Το προήγουμενο βράδυ κοιμηθήκαμε πολύ αργά οπότε χρειαζόμασταν λίγη ξεκούραση.
Επιτέλους είχε έρθει η ώρα για το δεύτερο live του Tommy στην Ελλάδα. Το μαγαζί είχε γεμίσει (200 άτομα) και όλοι είχαμε τρομερή διάθεση.
Ο Tommy και ο Joe έδωσαν τα ρέστα τους στην σκηνή, αφού ήταν το τελευταίο live της Ευρωπαϊκής τους περιοδείας και μετά υπέγραψαν αυτόγραφα για τον κόσμο.
Φύγαμε πολύ αργά από το μαγαζί αλλά μόνο για να συνεχίσουμε την βραδιά στα μπουζούκια... Τα παιδιά γνώρισαν τι πάει να πεί ελληνική διασκέδαση. Δεν θα πώ πολλά για εκείνο το βράδυ γιατί είναι off the record..
3η ημέρα
Το Σάββατο επιστρέψαμε στην Θεσσαλονίκη αλλά την περισσότερη ώρα κοιμόμασταν αφού πήγαμε σχεδόν κατευθείαν στο τραίνο. Όταν φτάσαμε πήγαμε για φαγητό στο Παντοπωλείο (οδός Αθηνάς) όπου τα παιδιά παρήγγειλαν σχεδόν ότι είχε ο κατάλογος.
Φυσικά, όταν τελειώσαμε το φαγητό, δοκίμασαν τα τοπικά γλύκα που τους άρεσαν πάρα πολύ. Όπως όλοι γνωρίζουμε, μετά από ένα καλό φαγοπότι χρειάζεται λίγη ξεκούραση (γιατί τα σαγόνια κουράζονται πολύ....)
Το βραδάκι πήγαμε στο μαγαζί μου για ρούχα (δωράκια για να θυμούνται την Ελλάδα, λές και θα την ξεχνούσαν... ) και μετά ο Tommy πήγε για ύπνο στο ξενοδοχείο ενώ εγώ με τον Joy συνεχίσαμε έξω.
Σε γενικές γραμμές ήταν ένα τριήμερο πάρτυ που θα μείνει σε όλους μας αξέχαστο. Τα υπόλοιπα θα μείνουν μεταξύ μας...
James Bond 4ever dude...
ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ CD "VILLAGE GORILLA HEAD" ΤΟΥ TOMMY STINSON ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ([email protected]) (12 euro + μεταφορικά)
Υ.Γ.: Ευχαριστώ για την βοήθεια τους: Δημήτρη, Τόλη, Ιάκωβο, Θωμά, Τάσο.
Δείτε τις φωτογραφίες από τις συναυλίες εδώ.
Κείμενο: Χρήστος Στυπαγγίδης
